„Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli przyjąć Ducha Świętego, bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wkładali więc na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego” (Dz 8, 14-17). Udzielali więc Apostołowie Sakramentu Bierzmowania.

    Przez Chrzest otrzymuje człowiek łaskę uświęcającą; powinien starać, się, by jej nigdy nie utracić, oraz starannie unikać złego i służyć wiernie Bogu. Aby człowiek wytrwał w wierze i cnocie, potrzebuje pomocy i łaski Ducha Świętego. Tej pomocy udziela mu Bóg przez Sakrament Bierzmowania czyli umocnienia (potwierdzenia).

     Bierzmowania udziela biskup; kapłan może udzielić tego Sakramentu w wyjątkowych okolicznościach np. w niebezpieczeństwie śmierci.

     Bierzmowanie pomnaża w nas łaskę uświęcającą, wzmacnia naszą wolę byśmy wiarę Chrystusową wyznawali i według tej wiary żyli i pozostawia na duszy niezatarte znamię. Sakrament ten można zatem przyjąć tylko raz w życiu.

     Sakrament Bierzmowania może przyjąć każdy ochrzczony, nawet niemowlę zaraz po Chrzcie; w łacińskim obrządku przyjmują ten Sakrament ludzie, którzy doszli do używania rozumu, to znaczy mniej więcej od siódmego roku życia. Aby godnie przyjąć Sakrament Bierzmowania, należy być w stanie łaski uświęcającej, poznać ważniejsze prawdy wiary i obudzić w sobie pragnienie łaski i darów Ducha Świętego, których ten Sakrament udziela.

Podobnie jak przy Chrzcie, jest potrzebny także przy Bierzmowaniu świadek, który musi już przedtem być bierzmowany.
Wypada, aby świadkami przy Bierzmowaniu byli rodzice chrzestni, a także rodzice bierzmowanego. Świadek kładzie prawą rękę na prawym ramieniu bierzmowanego na znak, że będzie go wspierał radą i czynem w życiu chrześcijańskim. Do sakramentu bierzmowania przygotowuje ks. Rafał